Καλός πολίτης...

Είμαι στρατιώτης στο τέλος της θητείας και έχω να αναφέρω ότι πριν από λίγες μέρες βγήκε διαταγή για τους ΕΠ.ΟΠ. ότι με μια ημέρα υπηρεσία την επόμενη θα παίρνουν απαλλαγή, δηλαδή κάνουν μια υπηρεσία και την άλλη μέρα δεν δουλεύουν.
Και όλα αυτά τη στιγμή που στα περισσότερα στρατόπεδα της παραμεθορίου (λόγω των πελατειακών σχέσεων του συστήματος μας, που λειτουργεί παντού με βύσματα), οι στρατιώτες που υπηρετούν κάνουν συνεχώς υπηρεσίες κ!αι βγαίνουν έξω μόνο με υπηρεσιακά. Η άνιση μεταχείριση του μισθοφορικού στρατού έναντι των κληρωτών είναι λογικό να συμβαίνει, αφού οι μισθοφόροι πρέπει να έχουν κίνητρο να παραμείνουν με τις μειώσεις που έχουν υποστεί στο μισθό τους. Ο κληρωτός σήμερα είναι αύριο απολύθηκε. Όμως εμένα με είχαν πληροφορήσει ότι ο στρατός έχει υποχρέωση να σε απολύσει το ίδιο υγιή αν όχι περισσότερο υγιή από ότι σε παρέλαβε όταν παρουσιάστηκες. Με αυτά που γίνονται, δυστυχώς, όσοι δεν έχουν "βύσμα" για να καβατζοθούν θα απολυθούν με χειρότερη ψυχολογική και σωματική υγεία από αυτά που είχαν όταν παρουσιάστηκαν. Κάνοντας πρόχειρο υπολογισμό για τη μονάδα μου (που δεν μπορώ να αναφέρω για ευνόητους λόγους) αν δεν είχε φύγει μέσω βυσματικής μετάθεσης κανείς, θα μας πήγαινε 1-1 τουλάχιστον και θα μπορούσαμε να πάρουμε τις άδειες μας (ακόμα και αυτές που μας έταξαν όταν κάναμε κάτι πέραν του καθήκοντος, δηλαδή τιμητικές).
Είναι λυπηρό να μπαίνεις στο στρατό με την υπερηφάνεια ότι υπηρετείς την πατρίδα σου, και στο τέλος να αισθάνεσαι ντροπή που κατατάχτηκες. Είναι θλιβερό να νιώθεις ότι θα βγεις σε μια κοινωνία, όπου αν όπως λένε η μικρογραφία της είναι ο στρατός, θα βγεις χαμένος αν νοιάζεσαι, ενδιαφέρεσαι, προσφέρεις και κρατάς ψηλά το κεφάλι σου. Μήνες τώρα μου λένε την ευχή "καλός πολίτης". Σε ποια κοινωνία να γίνω καλός πολίτης; ΣΕ ΠΟΙΑ;